Takie moje sprzeczności...

Boję się... to takie małe wołanie... czy ktoś mnie usłyszy? czy powie jak to wszystko pogodzić? Dlaczego to tak boli? Czy będę miała tylko siebie do końca? Boje się samotności, w tym wołaniu o sprawiedliwość i możliwość decydowania o sobie. Boje się że sobie nie poradzę... Ale mam jeszcze tą ostatnią zapałkę, która się jeszcze żarzy i pozwala mi na wiarę że rozpalę wielki ogień. To Ty gwiazdko nauczyłeś mnie, że wątpliwości są dobre, że w życiu trzeba walczyć, ty uczyłeś mnie żyć. Tęsknie i nie chce być sama... Zabraniam Oziemu starzeć się... Zabraniam mu mnie zostawiać... Ty jeden wiesz jak bardzo jest mi potrzebny. Telefon cichy, jakby wiedział kiedy zamilknąć... Jestem pełna wątpliwości i sprzecznych uczuć, za to musze pokazać że jestem pewna, że wiem, że nie czuje...

W szkole:

W poniedziałek na rachunkowości wsunęłam całą czekoladę z Engi i dostałam 4+ z ekonomiki.

Wtorek: 5 bankowość.

Środa: 5 angielski i pochwała od Pinki ;)

Dzisiaj: Wcielono armie do szukania drożdżówki, która zostawiała ślady kruszonki, żeby właścicielka mogła ją odnaleźć i płakała budyniem bo niestety musiała być zjedzona po tym jak została odnaleziona, kończąc swój marny żywot. Za to zdobyła sławę...