| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
| 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 |
| 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
"Spędziliśmy na gadaniu całe dnie, noce, tygodnie i lata, nigdy nie przyjmując do wiadomości, że każda idea - dobra czy zła - zaczyna isnieć dopiero wtedy, kiedy próbujemy wprowadzić ją w życie." Paulo Coelho
Trzeba zdobyć się na siłę. Trzeba odpłynąć od brzegu i wierzyć... Niezależnie od tego co się dzieje. Cierpliwie czekać... A MOŻE się uda ;)
Zupełnie ciemno i pusto
zupełna pustka
tylko gdzieś za niewidoczną ścianą
słychać płacz
ciemno i pusto
wiem, że jest pusto
bo byłam tu jak było światło
widziałam też kto płakał
to ja siedziałam pod niewidoczną ścianą
i płakałam
tylko teraz nie pamiętam dlaczego.
Mieszkańcy małego miasteczka żywią się plotkami jak planktonem. Konsumują, przeżuwają i trawią w majestacie.
Smakują mnie!!!
I co pisać... W zasadzie nic się nie zmienia, wszystko pozostaje takie samo. Najistotniejsze sprawy kręcą się w kółko... Jemy, śpimy, myjemy się, rodzimy i umieramy. A dni płyną w nieprzerwanym ciągu zdarzeń, mino to każdy jest inny i niepowtarzalny. Na szczęście każdy ma inny ciąg i czas marudzenia ;)
I nagle nastało kompletne zwątpienie w istotę własnego bytu...
Tak nie powinno się zdarzyć i to akurat teraz. Muszę zmotywować ducha, muszę odnaleźć moc i siłę. Muszę, a nie potrafię. Wszystko co miało się dzisiaj udać wziął szlak, a ja mam tak mało czasu i tak bardzo zajętego... On nie może po prostu płynąć. Nakręca mnie to, o czym marzyłam i mi się udało, nie tyle mi, ile komuś kto jest blisko i który mnie motywuje i wspiera tym, że istnieje.
A najbardziej gryzie mnie obietnica dana najważniejszej duszy, która gdzieś świeci na niebie. Często mówię do niej, nie wiedząc czy ona tam jest... Z jednej strony wiem, że zrozumiałaby mnie, a z drugiej uświadamiam sobie jak bardzo się zmieniłam i ile by cierpiała patrząc na mnie z bliska. Tęsknie za nią bardzo i to bardzo, szczególnie w takiej chwili kompletnej pustki i dołka. Ale jestem już duża i rozumiem, że tak jest i tyle (nic tylko tak po prostu jest). I nic nie zmienię. Mimo to płaczę i tęsknię. Tyle, że tu też ktoś jest i musze tu jeszcze pobyć (tak dla spokoju wszystkich i wszystkiego). Moje życzenia do złotej rybki (żeby wyrwać się z dołka):
gwiazdko wróć do mnie zdrowa i silna; być silna i mieć zdolność ekspresowej nauki i samonapływania wiedzy; żeby wszyscy byli ze mnie dumni i mieć mniej głupstw na koncie; żeby ta osoba zawsze była przy mnie, była szczęśliwa i dostała to, o czym oboje marzymy i żeby już nigdy żadne z nas nie miało tego typu kłopotów; niech Ozi będzie zawsze i będzie szczęśliwy (cały czas przy mnie); mały drewniany domek w górach z dala od cywilizacji; spokój dla mamy; akceptacja mojego życia takim jakie jest przez wszystkich, albo przynajmniej nie zjadanie przez piranie; podróż przez wszystkie planety i poznanie dokładnie każdej. troszkę małych trosk, bo przecież było by nudno ;)