| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Odrzucam kamienne krople, nie mam już siły... Dlaczego one wciąż lecą, tak bez żadnej przyczyny? Proszę was choć na chwile... Wiem, nie rozumiecie... Ja wam nie powiem (się wstydzę)... Skowronki, słowiki, świerszcze... powiedz tak do mnie jeszcze... Przepraszam, przepraszam, przepraszam... ale kogo? Za co? Nieważne! Co? Nic! I tyle.
Kochanie moje ma mnie w dupie lub cos mu się stało, tak czy siak jest powód do nerwów. No dobra przejdźmy do sedna. Wiec po zajęciach wsiadłam sobie do busa i stwierdziłam że zawsze chwytam się poręczy lewą ręką i tak ją trzymam przez 15,3 minut jak jadę autobusem wycieczkowym, jak zwykłym natomiast to 9,5 minut. Po przyjeździe sprawdziłam NIKIEL... Tego nie sprawdziłam, ale tak sobie myślę że szczoteczki braun w części nazwijmy ją podgłówkowej są też metalowe, a braun przy okazji technologii „umyje zęby za ciebie bo wiem że jesteś zaspany” wymyślił jeden z lepszych wibratorów do ........... Przypuśćmy że wyszło mi tam uczulenie na ten nikiel i każde podrażnienie wywołuje swędzenie. Wiec ja tak mogę bez końca, a moje kochanie akurat zaginęło... Czy to nie straszne?
Jesteśmy szczęśliwi i widzimy w pozytywnych barwach życie wtedy gdy o nie walczymy. Wtedy gdy cenna jest każda sekunda i gdy możemy powiedzieć „Przekaż że kocham” zamiast „ratuj”, koty nie mówią ale są oddane ludzią. Więc dlaczego jeśli są poczciwsze nie mogą być traktowane wyżej niż niektórzy ludzie?? Słucham odgłosu szpadla wbijającego się w ziemię i myślę sobie że tak jak i to odnajdujemy miłość, smutek, żal i inne uczucia. Silniejsze są wtedy gdy stajemy na progu rozrachunku z własną śmiercią lub kogoś bliskiego...
Ktoś mówił kiedyś że świat nie smakuje, miał chyba racje. Nie smakuje tym niepotrzebnym, nic nie potrafiącym i nieprzydatnym społeczeństwu. Mam ochotę zamknąć się w pokoju bez okien, do którego nikt nie wejdzie, ani nie zadzwoni. Bo tacy ludzie się nie zrzeszają, gdyby tak było to zarażali by siebie nawzajem, aż cały świat był by chory na pokuj bez drzwi i okien. Przynajmniej nie było by kogo zarazić...
Pod urwiskiem rozpościerał się wspaniały widok, podeszłam zbyt blisko i ziemia spod moich nóg zmieniła kształt. Poleciałam z nią, poczułam się ptakiem, ale zielone maleńkie drzewko przytrzymało moje ciało. Chciałabym spaść lub wejść na górę. Nie lubię bezradności.